Çevresinde “Pamuk Hemşire” olarak bilinen 59 yaşındaki Döndü Aydoğ, 3 evladını büyüttükten sonra “bir çocuğun elinden tutmak” hayalini gerçekleştirmek için Aile ve Toplumsal Hizmetler Vilayet Müdürlüğüne başvurdu.
Hem görme hem de zihinsel manisi bulunan 8 aylık bir bebeğe kapılarını açan aile, sevgi ve ilgiyle büyüttükleri çocuğun yıllar içinde gösterdiği gelişimin sevincini yaşıyor.
Döndü Aydoğ, bir çocuğa bakmaya kendini hazırlamak için çocuk gelişim kurslarına gittiğini ve 4 yıl bir kolejde eğitici annelik yaptığını söyledi.
Özel ihtiyaçlı olduğu için kurumun çocuğu evvel konuk olarak kabul etmesini teklif ettiklerini anlatan Aydoğ, “Misafir olarak verdiler, ben hiç tereddüt etmedim. Sonraki gün eşimle kızım giderek beşiğini, biberonunu, örümceğini aldılar. ‘Bu çocuk bu meskene girdi, çıkamaz.’ dedim. Yeniden de hayalim bu türlü, ömrümün sonuna kadar ardındayım. O benim oğlum, o benim çok değerlim. Büyütüp, okutup onu evlendireceğim Allah nasip ederse.” dedi.
Ailesinin çok dayanak verdiğini belirten Aydoğ, şöyle konuştu:
“Bana, ‘Sen saat 5’e kadar bak, sonra bizde.’ dediler. Sabaha kadar uykusuz kaldığımız günler oldu lakin adım adım ilerledik. Zihinsel manileri hiç kalmadı, görme durumu da çok düzgün. Şu anda okuyup yazıyor, senin benim üzere değil fakat görüyor hamdolsun. Bütün kardeşlerime tavsiye ederim, hiçbir şey bunun kadar memnunluk vermez bir beşere, hele özel ihtiyacı olan çocuklar. Değerli olan düşenin elini tutmak, ben esasen yolumda yürüyorum, kimsenin benim elimi tutmasına gerek yok ki kıymetli olan düşenin elini tutmamız. Ömrüm yeterse oğlumu büyütüp oğlum olgunlaşınca onun onayını alıp tekrar özel ihtiyaçlı bir çocuk daha yetiştirmek isterim canı gönülden.”
– “BİZ AİLECE, ÖMRÜMÜZÜN SONUNA KADAR ONUN ARKASINDAYIZ”
Aydoğ, çocuğunu bebeklikten itibaren beslerken dikkat ettiğini, özel ihtiyaçlı olduğu için her vakit uğraş ettiğini söyledi.
Onu elma, havuç, cevizle beslediğini anlatan Aydoğ, “Tabii ki de her şey Allah’ın müsaadesiyle oldu. Eşim rengarenk deniz topları aldı, büyüyünce renkli balonlar aldı, renkleri seçsin gözleri diye. O ilerledikçe biz de keyifli olduk. Birkaç yıl evvel daima ilgilenen hemşire aradı, ‘Işığı hissediyor mu?’ diye sordu. ‘Benim oğlum okuyup yazıyor’ dedim, inanamadı. Kimi görüntülerini attım, şok oldu.” dedi.
Sevgiyle açılmayacak hiçbir kapının olmadığını vurgulayan Aydoğ, herkese tavsiye ettiğini belirtti.
Her çocuğa kucak açılması gerektiğini aktaran Aydoğ, “Çalışma hayatım da oldu, meskende terzilik de yaptım ancak hiçbir iş beni bunun kadar keyifli edemez. Konutumuzun huzuru da değişti, o gelince çocuklarla bağlarımız da daha düzgün gelişti. Bütün ağabeyleri, ablaları onu çok seviyor. Telefon açınca birinci onu sorarlar. Kızlarım, damatlarım hepsi kucak açtı. Biz ailece, ömrümüzün sonuna kadar onun gerisindeyiz. Evlatlarıma, ben ölsem bile siz onun abisisiniz, ablasısınız, asla o sahipsiz değil. Onu keyifli ederseniz ben de memnunum.” dediğini kaydetti.
– “OĞLUM BEN SENİ KALPTEN DOĞURDUM”
Aydoğ, öbür oğluna çeyiz hazırladığını, tıpkı hazırlığı küçük oğlu için de yaptığını, onun çeyizinin üstüne ismini yazdığını lisana getirdi.
Koruyucu aile olduklarını belirli bir yaşa gelince çocuğa söylediğini anlatan Aydoğ, şunları kaydetti:
“Bir ay boyunca onunla evcilik oynadım. ‘Bazı çocukların iki tane annesi olur, biri karından olur, biri kalpten. Her çocuğun tek annesi olmaz.’ dedim. Bir ay bu türlü oynadık sonra, ‘Oğlum ben seni kalpten doğurdum, seni sevdim, aldım.’ dedim. Boynuma sarıldı, ‘Anne, düzgün ki varsın.’ dedi. Okula başlaması hiç güç olmadı, 3 yaşından itibaren onunla oyunlar oynadım. Belli bir yaştan sonra okul hayatının başlayacağını anlattım. Kreşe gittiği gün, ‘Anne beklemene gerek yok, ben büyüdüm, okul hayatım başladı.’ dedi. Öğretmen şaşırdı, ’25 yıllık öğretmenim, hiçbir çocuktan bu türlü bir cümle duymadım.’ dedi. Okulda da çok başarılı, öğretmenleri çok mutlu. Kur’an kursuna götürüyorum, çok hoş Kur’an-ı Kerim okuyor. Hafta sonları yüzmeye götürüyorum. Yüzme gözlerine de çok yarar sağlıyormuş, ömrümün sonuna kadar yüzmeye devam ettireceğim.”
Baba Ahmet Aydoğ ise çocukları büyüyünce ve evlenince eşinin bir çocuğa ailelik yapmayı teklif ettiğini, kendisinin de dayanak verdiğini belirtti.
Çocuğu meskene getirdikleri günü unutamadığını aktaran Aydoğ, “Bir fırtına, bir yağmur, kucağıma sardım sarmaladım aldım, getirdim, bir daha da geri gitmedi. O gün bugün beraberiz. Tabi büyütmek kolay değil lakin şükür bugünlere geldik. 8 aylıktı o vakitler, küçüklüğünü hiç unutamıyorum. 10 yıldır bizimle bir arada. Onu bilhassa küçükken çok seviyordum, hatta çocuklarım soruyordu, ‘Baba bizi de bu türlü sevdin mi?’ diye, bu bir öbür. Anne yok, baba yok yetim.” diye konuştu.
