Giresun Toplumsal Bilimler Lisesi’nde kantin vazifelisi olarak çalışan 27 yaşındaki Rana Çavuş Gökçin ve ablası 30 yaşındaki Yonca Çavuş, 9 Mayıs Cuma günü okulun güvenlik vazifelisi 55 yaşındaki Abdullah Turan tarafından silahla öldürüldü.
Posta’dan Alev Gürsoy Cimin’in haberine nazaran; zanlının daha evvel silahla yaralama ve tehdit cürümlerinden üç sefer cezaevine girip çıktığı, tahliyesinin akabinde eski hükümlü takımından okulda işe alındığı belirlendi.
Turan, birinci tabirinde, Yonca Çavuş’a kredi için kefil olduğunu, borç ödenmeyince maaşına haciz geldiğini ve bu nedenle sonlanıp kardeşleri öldürdüğünü öne sürdü.
Ancak olayın perde gerisinde çok daha karanlık ayrıntılar olduğu ortaya çıktı.
Yakın etrafın ve iş arkadaşlarının anlatımına nazaran, Abdullah Turan okula geldiği günden bu yana Rana ve Yonca’yı daima rahatsız ediyordu. Resmi nikahlı olduğu Astsubay Yusuf Gökçin ile düğün hazırlığı yapan Rana’ya saplantılı bir ilgi duyuyordu. Genç bayanı, nişanlısına ziyan vermekle tehdit ediyordu.
Turan sadece ruhsal değil, ekonomik şiddet de uyguluyordu. Yonca Çavuş’un iki sefer 170’er bin lira kredi çekerek bu parayı Turan’a verdiği, ayrıyeten vakit zaman elden nakit para da aldığı tespit edildi.
“OKULDAKİ HERKESİ HARACA BAĞLAMIŞTI”
İki kız kardeş, bu baskılardan kurtulmak için öteki bir okula tayin talebinde bulunmuştu. Dayıları Erkan Aydın,
“Bu adam yalnızca yeğenlerimi değil okuldaki herkesi haraca bağlamıştı. Rana ve Yonca kurtulmak için tayin istemişti. Öldürüldükleri gün, okuldaki son günleriydi. Pazartesi günü öbür bir okulda işe başlayacaklardı. Yonca’nın biri engelli iki oğlu vardı. Maaşı yalnızca çocuklarının gereksinimlerine yetiyordu. Buna karşın Yonca’nın parasına göz koymuştu. Rana’nın eylülde düğünü olacaktı. Ben, yeğenimin düğün konvoyunu cenaze otomobiliyle yapmak zorunda bırakıldım”
Rana Çavuş Gökçin’in bayan cinayetlerine karşı hassaslığıyla tanındığı, toplumsal medya hesabına “Anıtsayaç”ın internet kontağını sabitlediği öğrenildi. 2021 yılında yaptığı bir paylaşımda ise şu tabirleri kullanmıştı:
“Asla intihar etmem. Ölmekten çok korkarım. Meskenimi terk etmem, telefonumu asla kapatmam. Hatta arandığımda açmamazlık yapmam. Şayet bir gün bir yerde meyyit bulunursam, hakkımı arayın. Davam bayanlara emanettir. Bu davada tek ricam; canımı, annemi sahipsiz ve yalnız bırakmayın.”
