Ortadoğu ülkeleri hiçbir vakit gerçek bir demokrasiyle yönetilmedi. Krallıklar, emirlikler, diktatörlüklerle yönetildi.
Sandığın kullanıldığı ülkelerde de gerçek bir seçim yapılmadı.
Bu ülkelerin hükümdarları, buyrukları, diktatörleri kimileri soğuk savaş devrinde Sovyetler Birliği’nin kimileri da ABD’nin himayesine girdiler.
Hitler Almanya’sının İkinci Dünya Savaşı’nda yenilmesinden sonra 1948 yılında İsrail kuruldu.
Filistin topraklarında kurulan İsrail’in yaptığı birinci iş Filistinlilere saldırmak oldu.
Filistinlilerin yaşadığı bölgelere girdiler ve bir milyondan fazla Filistinli Arap ülkelerine sürüldü.
Hitler faşizminin zulmüne uğramış Museviler devletleri İsrail’e kavuştuktan sonra Filistinlilere zulüm etmeye, onları katletmeye, sürmeye başladılar.
Yaser Arafat’ın liderliğinde Filistin Kurtuluş örgütü bu zulme karşı kuruldu.
Bugün Filistin sorunu çözülmüş değil.
Arafat’ın liderliğindeki FKÖ’ye alternatif olarak İslamcı radikal örgütler devreye girdi. Hizbullah, HAMAS üzere örgütler Gazze’ye hakim oldu.
İsrail, HAMAS’in başlattığı akınlara karşılık olarak Gazze’de 50 bin Filistinliyi bayan, çocuk demeden öldürdü. Kalanları ekmeğe muhtaç etti.
Sonra Suriye’de ABD ile birlikte rejimi devirince Suriye’nin güneyini işgal etti. Esad ülkeden gitti. Şam idaresine radikal İslamcı Ahmet El Şara oturtuldu.
Yol temizliğinden sonra İran’a hava savaşı başlattı. İran’ın nükleer tesisleri mazeret edilerek füzeler yağdırıldı. İran karşılık verdi.
ABD Başkanı Tump, iki ülke ortasında ateşkes sağlandığını açıkladı. İsrail ise İran’ın ateşkesi bozduğunu ve İsrail’e füze saldırısı yaptığını duyurup, karşılık vereceğini söyledi. İran ise ateşkesi bozmadıklarını, atak yapmadıklarını duyurdu.
Gerçek bir ateşkes sağlanıp sağlanamayacağını önümüzdeki günlerde göreceğiz. ABD ve İsrail’in İran hücumlarıyla bu ülkede rejim değişikliği ve Suriye üzere parçalanması olasılıkları tartışılıyor.
Bir ülkede rejimin başka ülkelerin askeri müdahalesi ile değiştirilmesi, ülke bütünlüğünün parçalanması kabul edilecek bir prosedür değildir.
Buna lakin o ülkenin halkı karar verebilir. Kendi rejimini ve bahtını o halk belirleyebilir.
Ortadoğu ülkelerindeki sıkıntıların son tahlili demokratik, laik, insan haklarına, kadın-erkek eşitliğine dayalı sisteme geçmeleridir.
Arkalarını ABD, İngiltere, Fransa üzere ülkelere dayayıp gerçek demokrasiye dayanmayan iktidarlarını sürdürmek bu ülkelerin halkları için bir tahlil değildir.
Bu ülkelerdeki krallıklar, emirlikler, diktatörlükler emperyalist ülkelerin himayesine gireceklerine Atatürk’ün yolunu izleyip laik, demokratik, insan haklarına, kadın-erkek eşitliğine, hukukun üstünlüğüne dayanan rejimler kursalardı meselelerini çözmüş olurlardı.
Türkiye de komşusu olan bu ülkelerin yaşadıkları problemlerden ders çıkarmalı, demokratik, laik, hukuk devletinden uzaklaşmamalı, tersine bu yapıyı güçlendirmeli ve böylelikle örnek olmalıdır.
