Baştan söyleyeyim. Mesut Özil Fenerbahçe’ye geldiğinde de Türk olarak oynamasına karşıydım, artık İlkay Gündoğan’ın da Türk olarak oynamasına karşıyım.
Kim olursa olsun!
Türk Ulusal Kadrosu’nu seçmeyip, öbür ülkenin ulusal grubunda oynamayı tercih eden, futbolculuğunun âlâ yıllarında Türk olduğunu aklına bile getirmeyenlerin futbolunun bitme basamaklarında birden teğe Türk olduklarının akıllarına gelip, Türk oyuncu statüsüyle ülkemizde oynaması bence kabul edilemez bir durum.
Bir ben mi bu türlü düşünüyorum?
Sanmam.
Büyük çoğunluğun bana katıldığına inanıyorum.
Mesut Özil geldi de ne oldu gördünüz. Aşağı üst yaşı yolun yarısındaydı. Alman Ulusal Kadrosu’na artık giremiyordu, kulüplerde de oynayamıyordu. Soluğu Türkiye’de aldı. Alanda bir şey yapamadı, birden AKP’ye yanaştı. Erdoğan’ın her fırsatta karşısına, yanına çıktı, utangaç hallerle temiz çocuk rollerini oynayarak tutunmaya çalıştı.
Hala buralarda.
Lüks içinde yaşıyor.
Bir vakitler Türk Ulusal Kadrosu’nu “Ben Almanım kendimi o denli hissediyorum” diyerek tercih ederken, artık Türklükte de müslümanlıkta da başrolü oynuyor!
Gelelim İlkay Gündoğan’a.
Mesut kadar ayağa düşmedi Almanya’da ancak Alman Ulusal Grubu’ndan koptuktan sonra yokuş aşağı inerken mesleğinde Manchester City’de de yolun sonuna geldiğini anladı.
Aradığı fırsatı ona Galatasaray verdi.
Arkadaş o denli Galatasaraylı o denli Galatasaraylıymış ki… 35 yaşında çocukluk aşkı depreşti.
Türk olduğu aklına geldi artık.
Yıllarca Alman olarak yaşadı, veteran futbolcu olarak bir kaç milyon euro daha götürürse tamamdır. Türklüğü ile gurur duyacaktır!
İşte ben buna karşıyım.
Fenerbahçe o Mesut Özil’i aldı mı? Alabilir! O vakit Türk statüsünde oynatamayacaktı, o denli olması gerekiyordu.
Şimdi Galatasaray da bu Alaman arkadaşı oynatamamalı.
Sakın “Ama onlar Almanya’da doğmuş büyümüş! Ondan Alman Ulusal Kadrosu’nu seçmişler” diye mazaret üretmeyin. “Alman Ulusal Ekibi’nde oynadıkları için büyük kulüplere transfer yapabildiler” de demeyin.
O vakit size…
Onlar daha suya bu derken Borussia Dortmund, Liverpool, Real Madrid’te oynayan ve Türklüğü ile gurur duyan Nuri Şahin’i hatırlatırım.
Almanya’da doğan ve Türklüğü ile gurur duyan Inter’deki gururumuz Hakan Çalhanoğlu’nu anlatırım.
Juventus formasıyla İtalya’yı sallayan delikanlımız Kenan Yıldız’ı da unutmadım.
Aslında 35 yaşından sonra Türk olduklarını hatırlayan (!) arkadaşlar için bu kadar konuşmaya da gerek yok.
Nuri Şahin’in baş köşeye asılması gereken şu kelamını hatırlatayım:
“Almanya’yı seçen arkadaşlarımıza hürmet duyuyorum fakat benim için ulusal grup tercih yapabileceğiniz bir yer değil. Ya Türk’sündür ya değilsindir.”
İşte o kadar!
