Büyük Başkan Mustafa Kemal Atatürk, 28 Ekim 1923 akşamı tarihe geçen o kelamı söyledi:
“Efendiler, yarın Cumhuriyet’i ilan edeceğiz!”
Mustafa Kemal Atatürk ve Cumhuriyet; Anadolu insanı için, birbirinden başka düşünülemeyen iki ulu kavramdır.
Biz 29 Ekim’i kutluyoruz, Cumhuriyet’i kutluyoruz. Onu sonsuza dek yaşatmak için!
Cumhuriyet gençliğe emanettir.
Mustafa Kemal demiştir ki “Ey yükselen yeni nesil! İstikbal sizsiniz. Cumhuriyeti biz kurduk, onu yaşatacak olan sizlersiniz!”
Düşünün;
Özgür bir toplum yok!
Düşünce özgürlüğü yok!
Basın özgürlüğü yok!
Adalet yok!
Eğitim sistemi çökmüş! Eğitim, akıl ve bilim dışı bir müfredat ile veriliyor!
Sağlık sistemi çökmüş! Nitelikli hekimlerimiz yurdu terk ediyor! Özel sıhhat kesimi halkı soyan yerler olmuş.
İnsanlarımız açlıkla, yoksullukla, yoksunlukla zulüm altında bir ömür sürmekte…
Bugün yaşadıklarımızı 101 yıl öncesini hayal ederek görün!
Ne düşünürsünüz?
O, tüm bu çaresizlikler içinde bir güneş üzere doğdu. Umut verdi, umut oldu!
101 yıl sonra güya başa döndük ve Türkiye toplumu umut veren, umut olan bir başkan bekler hale geldi.
Mustafa Kemal Atatürk, salt bir önder değildi. O, umut doluydu. O, bir dehaydı. O, bir bilgeydi. O, başkandı. O, sözlerle ifade edilemeyecek kadar eşsiz bir insandı.
Cumhuriyet gelişmeye, değişime ve bilimsel yeniliklere açık olmaktır. Cumhuriyet ile bilimin gösterdiği yolda yürünür. Anadolu insanı akılcılıktan yana, dogmadan uzak olmanın şuurundadır. Özgürlüğüne düşkündür. Bundandır zulme daima başkaldırmıştır.
Ulu lider, “Yurtta Barış, Dünyada Barış” diyerek, tarihe ve geleceğe ışık tutan çok değerli ve insani bir ilkeyi lisana getirmiştir. İnsanlığa barışı müjdelemiştir.
Barış; ekmek kadar, su kadar, nefes kadar geçmişte de günümüzde de hayati bir değer taşımaktadır.
Mustafa Kemal Atatürk, sadece savaş meydanlarının dehası değildir. O, Cumhuriyet öncesi ve sonrası gösterdiği devlet adamı misyonu ile de tarihe iz bırakmış nadir önderlerden biridir. İktisattan toplumsal gelişmeye, endüstriden bankacılığa, bilimden kültüre, adaletten eğitime, sağlıktan toplumsal adalete, tarımdan ulusal birliğin sağlanmasına kadar attığı her adım, çağdaş bir Türkiye Cumhuriyeti için olmuştur.
Mavi gözlerindeki ışık, yüreğindeki cüreti, bilime, sanata ve halkının mutluluğuna değer veren kişiliği ile herkesin sevgisini kazanmış; yeni kuşakları ‘muhasır medeniyetler düzeyine’ yükseltmeyi hedefleyen bir öngörüsü vardı.
O’nun gözleri çakmak çakmaktı. Sarı saçlarında güneş sırmalar saçıyordu. Her bir bakışı umut saçıyordu. Umudu onun bakışlarında gördük. O geçmişe takılmıyordu, gelecekle yaşıyordu. Zorluklar ve olanaksızlıklar karşısında pes etmemeyi, teslim olmamayı ondan öğrendik.
Atatürk’ün de dediği üzere “Hiçbir şeye gereksinimimiz yok, yalnız bir şeye muhtaçlığımız vardır: çalışkan olmak!” Çalışmak hem de yılmadan çalışmak, kararlı olmak ve gayret etmek şiarımız oldu. Biz çalışalım ve gayret edelim ki Türkiye Cumhuriyeti hiçbir vakit yok olmasın, daima yaşasın!
Biz çalışırsak başarabiliriz. Biz uğraş azmimizi yitirmezsek Cumhuriyeti koruyabiliriz! Koruyalım ki 101 yıl öncesi üzere olmasın.
Cumhuriyet, demokratik hak ve özgürlüklerin olduğu; siyasi gücün halk ve temsilcileri tarafından paylaşıldığı bir devlet idare biçimidir. Ve yapısı gereği monarşinin yokluğu üzerine heyetidir.
Cumhuriyet, demokrasinin en gelişmiş halidir. Atatürk’e nazaran, “Demokrasi prensiplerinin en asrî ve en mantıkî tatbikini temin eden hükümet formu Cumhuriyet’tir.”
Bunun bedelini bilmeliyiz. İşte bu yüzden her yıl 29 Ekim günü geldiğinde büyük bir coşkuyla ve telaşla hazırlıklar, merasimler yapılıyor. 29 Ekim kutlamalarımızın her biri Ata’mıza bir minnet, bir şükran borcudur. Her 29 Ekim günü Cumhuriyet’i kutluyoruz. Onu sonsuza dek yaşatmak için!
Bursa’da Türkçe ezan okunmasına karşı bir protesto gerçekleşmesi üzerine kente giden Mustafa Kemal Atatürk’ün, kendisi ve heyeti için 6 Şubat 1933 akşamı verilen yemek sırasında yaptığı konuşmasında Cumhuriyeti emanet ettiği gençliğe vasiyeti şöyleydi:
“Türk Genci, ihtilallerin ve cumhuriyetin sahibi ve bekçisidir. Bunların gereğine, doğruluğuna herkesten çok inanmıştır. İdare biçimini ve ihtilalleri benimsemiştir. Bunları güçsüz düşürecek en küçük ya da en büyük bir kıpırtı ve bir davranış duydu mu, ‘Bu ülkenin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu vardır, adalet örgütü vardır’ demeyecektir. Elle, taşla, sopa ve silahla; nesi varsa onunla kendi yapıtını koruyacaktır.
Polis gelecek, asıl suçluları bırakıp, hatalı diye onu yakalayacaktır. Genç, ‘Polis şimdi ihtilal ve cumhuriyetin polisi değildir’ diye düşünecek, lakin hiç bir vakit yalvarmayacaktır. Mahkeme onu yargılayacaktır. Yeniden düşünecek; ‘Demek adliyeyi ıslah etmek, rejime nazaran düzenlemek lazım’ diyecek. Onu mahpusa atacaklar. Yasal yollarla karşı çıkışlarda bulunmakla birlikte bana, başbakana ve meclise telgraflar yağdırıp, haksız ve hatasız olduğu için salıverilmesine çalışılmasını, kayrılmasını istemeyecek. Diyecek ki, ‘ben inanç ve kanaatimin gereğini yaptım. Ortaya teşebbüste ve hareketimde haklıyım. Şayet buraya haksız olarak gelmişsem, bu haksızlığı ortaya koyan neden ve etkenleri düzeltmek de benim misyonumdur.’ İşte benim anladığım Türk Genci ve Türk Gençliği!”
Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk, cumhuriyetin onuncu yılı kutlamalarının yapıldığı 29 Ekim 1933 tarihinde verdiği Onuncu Yıl Nutku’nda, bugünü “en büyük bayram” olarak nitelendirmiştir.
Açlık, yokluk, mahrumluk içinde, göz gözün görmediği toz bulutlarının altında ne savaşlar kazandık. Bize kurtuluşu müjdeleyen Atatürk’e inanarak memnun olmayı da umutla dolmayı da öğrendik. Umutlarımız tükendiğinde ‘sarı saçlı, mavi gözlü dev”in “Ordular birinci maksadınız Akdeniz” nidasıyla uyandık. O, her kelamıyla dokundu kalplerimize. Güzelleştirdi açılan yaralarımızı. O, karanlık bir tünelin içinde yolun sonundan görünen bir ışık üzere aydınlattı herkesi…
Gök gözlü Atam! Seni unutmadık, unutturmayacağız.
