Spil Dağı’nın sabah sisiyle büyümüş bir çocuktu o. Manisa’nın taş sokaklarında yürüyen sade bir mimar üzere görünse de, halkın kalbinde çok daha fazlasıydı. Bir omuz, bir kelam, bir umut.
Ferdi Zeyrek, 16 Mart 1977’de doğdu. Kenti taş taş bilen, rüzgârını, toprağını tanıyan bir evlat olarak yetişti. Bursa Uludağ Üniversitesi’nde mimarlık okudu fakat kalbinin temel okulunu Manisa’da açtı. Kentin hafızasını betonun, demirin ve camın ötesinde görenlerden biriydi. Şehircilik onun için yalnızca yollar ve binalar değil, çocukların düşleri, yaşlıların gölgeleri, sokak hayvanlarının sessiz duasıydı.
Sivil toplumun içinde yoğruldu. “Ulupark’ıma dokunma” diyerek koruyan, “Beyaz Fil yıkılmasın” diyerek hatırlatan oldu. 2024’te 74 yıllık bir suskunluğu bozarak CHP’den Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı seçildiğinde, halk bir mimarı değil, Spil’in içinden yürüyüp gelen bir adaleti seçmişti.
Bir gece, havuz motorunu denetim ederken, sessiz bir akımın karanlık eliyle yere yığıldı. Beşerler, onun “elektrik çarpması”yla değil, asıl hayatın adaletsizliğinin bir kıvılcımıyla çarpıldığını hissetti. Hastaneye koşuldu. Dualar edildi. Manisa’nın sokaklarında, “Başkan uyanacak, değil mi?” diyen çocuklar vardı. Fakat olmadı.
Ferdi Zeyrek, bugün Spil’in üstünden batan bir akşam güneşi üzere gitti.
Şimdi Manisa sessiz, Türkiye sessiz.
Bu, seçim kaybedenlerin değil, bir dağın kalbini kaybedenlerin sessizliği.
Şimdi kimileri “modern Manisa efsanesi sona erdi” diyecek. Lakin Spil Dağı o denli düşünmez. Zira her baharda açan efsanevi Manisa lalesi –latince ismiyle Tulipa orphanidea– artık bir mana daha taşıyor: Ferdi Zeyrek’in anısı.
Belki de birkaç yıl sonra Spil’in yamaçlarında bir taşın altına kulağını koyanlar, Ferdi Zeyrek’in şu sesi duyacak.
“Hakkı gözetin, yeşili koruyun, kimsenin sofrasına göz dikmeyin. Kent sizin, sahip çıkın.”
Ferdi Zeyrek artık ortamızda değil fakat bıraktığı iz, beton değil, vicdandır. Her yapılan parkta, her korunmuş ağacın gölgesinde, her çocuğun gülüşünde ismi yaşayacak.
Manisa’nın bugünü onsuz eksik lakin Ferdi Zeyrek, bu toprakların yarınındaki dirençtir artık.
