Jannah Theme License is not validated, Go to the theme options page to validate the license, You need a single license for each domain name.
Siyasi Gündem

Hadi anneler… Nöbete!

Bir haftadır yoktum. Uzun yıllardır beni neredeyse engelli kılan kas hastalığım, (myastenia gravis) nedense gözlerime zıplamaya karar verdi. Okumakta ve yazmakta zorlanınca da yazılara orta verdim.
Yine de bu bir hafta boyunca – mesleksel deformasyon- gündemi takibi bırakmadım. “Aklında ne kaldı” diye sorarsanız, Murat Çalık ve annesinin, biri hastanenin penceresinde oburu bahçesinde uzaktan kucaklaşmaları derim..

Değil bir hafta, yıllar yıllarca unutulmayacak bir kare.
Murat Çalık’ın başına getirilenleri izliyorsunuzdur, anlatmaya gerek yok. Anlatmayacağım da. Ancak bir ricada bulunacağım.
Lütfen imkanınız varsa hastaneye gidip anne Gülseren hanımın ellerini tutun. Kucaklayın. Yalnız olmadığını söyleyin. Hatta sarılıp onunla birlikte ağlayın.

*. *. *

Katarsis programını izliyor musunuz?
Psikolog Gökhan Çınar konuklarına sık sık “hayatını değiştiren şarkıyı” sorar.
Karşısındaki koltukta oturuyor olsam benim karşılığım hazırdır: Samanyolu.
Berkant’ın sesinden hatırlayacağınız müzik oğluma ninniydi. Ve herhalde Berkant’tan fazla söylemişimdir.
Kucağımda küçücük bir varlık.. Kendisini sonsuz bir inançla kollarıma bırakmış.. Elbette kelamlarını anlamadan, lakin güya hiç bozulmayacak bir kelam verildiğini bilirmiş üzere yavaşça uykuya dalardı.

Bir müziksin sen, ömür uzunluğu sürecek
Dudaklarımdan yıllarca düşmeyecek
Bir müziksin sen, ömür uzunluğu sürecek
Dudaklarımdan yıllarca düşmeyecek

Dünyanın en sıkıntı mesleğidir annelik. Bir insan, bir hayat emanet edilir size. Kullanma kılavuzu da yoktur. Yaptığınız ya da yapmadığınız her şey için kaygılanır.. Kendinizi sorumlu tutarsınız.

Öylesine ağır bir sorumluluktur ki, bir annenin ağıdı yeri göğü yıkar.
Daha doğrusu yıkması gerekir.. Ama…
Gazze’de “AÇLIKTAN ÖLEN BEBEKLER İÇİN YAKILAN AĞITLAR DUYULMAZ”

Radarınıza takıldı mı bilmiyorum; geçenlerde Kolombiya’da milletlerarası bir toplantı düzenlendi. Maksat, İsrail’e, HİZAYA GETİRECEK YAPTIRIMLAR saptanması ve uygulanmasıydı. Toplantı sonucunda esas şu unsurlarda muahedeye varıldı:

* İsrail’e silah, mühimmat, askeri yakıt tedarikini önlemek,

* İsrail’e silah taşıdığından kuşkulanılan gemilerin rastgele bir limanda transit geçişini, yanaşmasını ve bakımını önlemek,

* “Ülkenin bayrağının İsrail’e askeri gereç taşıyan gemilerde kullanılmasını önlemek,*

* İsrail’in Filistin’deki işgalini takviye olunmasına tüm kamu kontratlarının gözden geçirilmesini sağlamak.

Peki “eyyy dünya… eyyy batı… eyyy ümmet..” diye bağırıp duran Erdoğan’ın Türkiye’si ne yaptı dersiniz?

İsrail’i “kınayan” bildiriyi imzaladı.. Lakin yaptırımlara imzasını koymadı. Büyüklerin yemek kuyruğunda üzerlerine yağan bombalarla, bebeklerin de açlıktan öldüğü Gazze için tekrar laftan öteye gidilmedi yani.

CHP’nin mevzuya dair sorularına ise Dışişleri Bakanlığı’ndan iki laf bile esirgendi, karşılık verilmedi.

Keşke dünyanın dört bir köşesinden anneler.. Bilhassa de tepelerde oturan anneler binseler bir gemiye.. Gazze’ye gitseler! O bebekleri kucaklayıp mamalarını kendi elleriyle yedirseler.

İmkansız, biliyorum.

Ama hiç değilse Murat Çalık’ın annesinin “evlat nöbetine” eşlik etmelerini diliyorum.

Başa dön tuşu