3 Mayıs’ta tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybeden TBMM Başkanvekili ve DEM Parti Milletvekili Sırrı Süreyya Önder‘in akabinde kızı Ceren Başkan Kandemir, T24’te babası için his dolu bir yazı kaleme aldı. Kandemir, yazısında babasıyla olan özel anılarını, onun sanata ve hayata bakışını ve ortalarındaki baba-kız bağlantısının bilinmeyen taraflarını paylaştı.
Misri’nin o şiiri: “Günde bir taşı binâ-yı ömrümün düştü yere,Can yatur gâfil binâsı oldu virân bî-haber.
Dil bekâsın, dost kötüsün istedi mülk-i tenin,
Bir devâsız kedere düştüm ah ki Lokmân bî-haber.
Bir ticaret kılmadım ben nakd-i ömr oldu hebâ,
Yola geldim lîk göçmüş cümle karbân bî-haber.
Çün “gel” oldu yalnız girdim yola tenhâ gârib,
Dîde giryân sine büryân akıl hayrân bî-haber.”
Babasının mevtle sık sık yüzleştiğini ve bu mevzuyu düşündüğünü anlatan Ceren Başkan Kandemir, yazısının girişinde kullandığı Niyâzî-i Mısrî dizelerinin gerisindeki kıssayı de paylaştı.
Kandemir, babasının vefatı bir sitem konusu olarak gördüğünü belirterek, “Yazının girişindeki Niyâzî-i Mısrî dizeleri ‘Ölürsem mezar taşıma yazdırın’ iletisi ile üç-beş yakın arkadaşına gönderdiği bir şiirdendir mesela. Bana göndermemişti, ben hasta olduğunu söylemesinden hoşlanmazdım. Vefattan bahsetmesinden de” tabirlerini kullandı.
“İNSANİ VEFATTAN KORUYAN TEK ŞEY ECELİ”
Babasının mevt fikriyle vakit zaman “cilveleştiğini” aktaran Kandemir, “Ölüm, onun düşünmediği bir mevzu değildi. Vakit zaman içini ezaya boğan, vakit zaman cilveleştiği bir soru işaretiydi. Bazen gecenin bir yarısı bana telefon açtırıyor, bazen de hiç sevmediği kan analizlerinden, tetkiklerden kurtulmasını sağlıyordu mevt fikri. Sonuçta kendisinin de dediği üzere, insanı vefatından koruyan tek şey eceliydi.” cümlesiyle onun hayata bakışını özetledi.
Kandemir, babasının T24’te sinema yazıları yazmaya başlamasının gerisinde yatan nedenlerden birinin, siyasete olan arası ve yazarlığa duyduğu hasret olduğunu belirtti.
Bu yazıların, ortalarında özel bir ritüele dönüştüğünü şu sözlerle anlattı:
- “Yazıyı yazıyor, daha bitirmeden bir telefon geliyor bize: ‘Evde misiniz, uyudunuz mu? Beş dakikaya sizdeyim.’ Beş dakika sonra bir ileti daha: ‘Kapııııı.’ Hiç sohbete muhabbete girmeden koltuğuna oturup yeni yazıyı bize sesli okuma ritüeli.”
ÖNDER’İN HAYATINI DEĞİŞTİREN KARAR
Yazısında, babasının sinemaya adım attığı “Beynelmilel” sinemasının hazırlık sürecine dair çarpıcı bir anıyı da paylaşan Kandemir, o devir 42 yaşında deterjan ticaretiyle uğraşan babasının her şeyi bırakma kararını anlattı:
Aylar geçiyor, geceleri tıkır tıkır devam ediyor bizimki. Sonra bir gün “Konuşmamız lazım” diyor bana. “Ben işi bırakıp kitap yazacağım.”
“İyi” diyorum, yaz?
“Ama seni okuldan almam gerekecek, bir müddet para kazanamayacağım.”
İyi diyorum, al?
Okul da çok umrumdaydı. Beni iki sene gidebildiğim özel mi özel okuldan alıyoruz. Mahalledeki okula yazılıyorum. Mis. Zati çok okul değiştirmişim, çok konut değiştirmişim, ruhum bile duymuyor.
Kitap ihtimali için heyecanlıyım.
Baba diyorum, kaç satarsa bir daha öteki iş yapman gerekmez? “Çooook” diyor. “Kitap satmakla olmaz o işler.”
Peki, olsun.
“BURNUN KANASA İSTANBUL’A DÖNERİM”
Filmin çekim sürecinde babasının ne kadar hassas ve kararlı olduğunu vurgulayan Kandemir, Tarsus‘taki sete giderken babasının kendisine yaptığı “ciddi” konuşmayı aktardı:
“Bak kızi, bu sinema benim için çok kıymetli. Dünya yansa seti bırakamam ancak burnun kanasa İstanbul’a dönmek zorunda kalırım. O yüzden sen de benimle sete geleceksin.”
Ceren Lider Kandemir, yazısını babasının aşka bakışını özetlediğini söylediği “Beynelmilel” filminden bir replikle noktaladı:
“Nasıl desem; desem sana kaygı, demesem bana sıkıntı. Keşke biz seninle birebir meskende olsaydık, o vakit ben sana sabahlara kadar kayıt yapardım. İşte sen de bana kitap okurdun. O denli bilinçlenirdik.”
