23 Mart’ta tutuklanan ve bugün hakimlikçe tahliyesine karar verilen İBB Genel Sekreter Yardımcısı Becerikli Polat Silivri’deki Marmara Cezaevi’nden akşam saatlerinde çıktı. 21.00 sıralarında Beşiktaş’taki meskenine ulaşan Polat’a eşi Binnur Polat eşlik etti. Meskeninin önünde bekleyen yakınlarıyla, komşularıyla kucaklaşan Polat’ın, araç kullanmayı çok sevdiği için cezaevinden çıktıktan bir müddet sonra kısa mühlet direksiyon başında kaldığı daha sonra arabası eşine devrettiği öğrenildi.
“HER ŞEYİN DAHA GÜZEL OLACAĞINA SAHİDEN KALPTEN İNANIYORUM”
Evinin önünde bekleyen dostlarıyla yakınlarıyla kucaklaştıktan sonra kendisini bekleyen basın mensuplarına açıklama yapan Uzman Polat, kendisini destekleyen herkese teşekkür etti. “Çok güç bir gündü. Bütün dostların, sevdiklerim orada. Bu, insanın hissinin diğer bir şeyle sınandığı bir an oluyor. Türkiye toplumu, Türk milleti, kemaletle, vicdanla her zorluğun üstesinden gelir, biliyorum. Bu sadece bir parti, bir zümre, bir siyaset sorunu değil. Bu, gerçekten Türkiye’nin vicdanlı insanlarının her zümreden, her partiden, Türkiye’nin daha huzurlu, daha kardeşçe birbirini anlayan ve bunun için çabalayan gençlerinin yan yana geleceği bir Türkiye hasreti. Ben her şeyin daha güzel olacağına sahiden kalpten inanıyorum.” dedi.
Polat şöyle devam etti:
“Ben çok borçlu hissediyordum bu topluma kendimi”
“Memleketin vicdanına daima inandım. Bu süreçte ben hiçbir toplumsal medya iletisini sağlıklı olarak göremedim. İnanılmaz bir onur yaşattı herkes burada. Beşerler herhalde bu türlü bir şeyi yaşamak için bu kadar makus bir şey yaşamaması gerekiyor ancak ben şayet insanlığımıza, bize, hepimizden şifa olacaksa şifa olsun diyeyim. Türkiye’nin daha hoş günler görmesi, bunun için daima bir arada çalışacağımızı günleri düşünüyorum… Ben çok borçlu hissediyordum bu topluma kendimi. Lakin şu an hissettiğim hepsinden daha öte. O yüzden daha çok çalışacağız, daha çok uğraş göstereceğiz. Hepimiz bu ülkeye çok şey borçluyuz”
“EKREM LİDERİMİZ ÇOK ÇALIŞIYOR”
Volkan Konak’ı kaybetmenin hüznünü de yaşayan Polat, Ekrem İmamoğlu’nun çalışma şartlarını da aktardı:
“Bir de Volkan Konak’ın mezarına gitmeyi isterdim fakat ne yazık ki mesken mahpusu olacağı için gidemeyeceğim. Volkan abi çok özel bir kıymetti… Herkesin başı sağ olsun” dedi. Gazetecilere de teşekkür eden Polat, “Silivri’deki genç kardeşlerim daima aklımdaydı. Kimilerinden haber alabildim. Onlarla birebir görüşebildim. Onların hepinize çok selamı var. Emrah (Şahan) benim canımdır, kardeşimdir. Emrah’ım çok selamı var. Gürkan (Akgün) benim canım. Onu çok seven var. Tayfun’un (Kahraman) çok selamı var. Ekrem liderimiz çok çalışıyor. Orayı ortada bir çalışma noktasına çevirdi. Onun çok selamı var.”
Polat şöyle devam etti:
“BEN UMUTLUYUM, UMUTLU OLMAK İSTİYORUM”
“Türkiye’nin bu sıkıntı günleri herkesin birbirini daha yeterli anlayacağı, daha çok konuşacağı, bu sıkıntıları geride bırakacağı günler olarak geçmesini kalpten diliyorum. Ülkenin aşamayacağı sorun yok. Çok sıkıntı şartlardayız ancak şuna inancım tam; Burası çok esaslı bir medeniyet. Çok esaslı bir geçmişimiz var. Ve beşerler, daha çok dinler, daha çok anlarsa, kalpler daha çok açılırsa bu meselelerin hepsini bitireceğimize inanıyorum. Ben umutluyum, umutlu olmak istiyorum”
“ÜRETİNCE KENDİMİZİ ÇOK YETERLİ HİSSETTİK”
Mahir Polat, sıhhat durumuyla ve kimi paylaşımlarla ilgili bir soruya da şu cevabı verdi:
“Şu an bile şaşkınım yani bunları görünce. Çok uzun yıllardır aile hikayesinde ağır direnç, tansiyon olan, 21 yaşından beri hastane hastane gezen birisiyim. Çalışmak bize çok uygun geliyordu ve çok çalıştık, çok ürettik. Üretince kendimizi çok yeterli hissettik. Zira kendi çocukluğumuzda çalışıyor üzere çalıştık. Yani ben fakir bir ailenin kentin varoşunda büyümüş bir evladıyım. Her vakit kendi yoksulluğumu ve şu an birilerinin erişemediğini bilerek çalıştık. Şu an tahminen ortamızda olmayan arkadaşlarımızın hepsi bu türlü çalıştılar. Biz bu ülkeye hoş şeyler kazandırmaya çalışan, bu ülkenin gariban çocuklarıyız. Biz Anadolu çocuklarıyız.
“TÜRKİYE KENDİ ÇOCUKLARIYLA ŞİFA BULACAK”
Hangi zümreden olursa olsun biliyorum ki bu yüreği taşıyan öbür beşerler da var ve bu çocukların gücü bitmeyecek. Türkiye kendi çocuklarıyla şifa bulacak. Ben bu günlerde bir zorluk yaşıyordum. Mental olarak zorluk yaşamıyordum ancak fizikî olarak çok zorluk yaşıyordum. Natürel çok insanın dayanağı karşısında da güç buluyorsunuz lakin Silivri’nin şartları gerçekten güç şartlar. İnsanların her vakit dayanabilecekleri şartlar değil. Lakin benim havalandırmamda art tarafta küçücük bir yer vardı. Sanırım dört metreye üç metre. Ölçemedim çok emin değilim. Her taraf beton. Orada küçücük bir oyuk vardı. Bir beş santimlik bir oyuk. Betonun içinde bir oyuk oluşmuş. Oraya da toz toprak birikmişti. O da toprak olmuş. Orada dört yapraklı bir yonca yani dört tane farklı kolu olan yonca çıkmıştı. Ömrün umudu her yerde fışkırıyor. Her yerden bir hoşluk fışkırıyor. Kâfi ki uyguna, hoşa emek verelim. Çok teşekkür ediyorum arkadaşlar”
