“Hoşlar meclisine girdim hoşlandım
Aşkın ateşine düştüm haşlandım
Dallarımda meyve döktüm taşlandım
Ya niye gövdemden kırarlar beni”
Aşık Mahzuni Şerif
Cumhurbaşkanlığı Toplumsal ve Gençlik Politikaları Kurulu Üyesi ve ‘Alevi’ kökenli Dr. Ali Arif Özzeybek ile gazeteci Mehmet Çek tarafından hazırlanan ‘Milli Birlik ve Beraberlik Çalışması’ isimli rapor, Saray’ın cumhuriyetle hesaplaşmasını Alevilik üzerinden yürütmeye çalışıldığını gösteriyor.
Raporda yer alan “Alevi toplumuyla yüzyıllık bir helâlleşme” tabiri, Alevi toplumunun yüzyıllardır yaşadığı zulmü bir asra indirgeme eforunu gözler önüne seriyor. Bu anlayış, sahiplerinin cumhuriyet düşmanlığını açıkça ortaya koyuyor.
RAPOR CEHALET ÜRÜNÜDÜR
Bu raporu hazırlayan Özzeybek ve Çek’in, “Alevi toplumuyla yüzyıllık bir helâlleşme ve kucaklaşma“ istikametindeki görüşleri gerçeği yansıtıyor. Alevilere yönelik akınları, katliamları ve nefret telaffuzlarını sırf 100 yıllık cumhuriyet tarihine mal etmek, büyük bir cehalet örneğidir.
Raporda, Alevi sıkıntıları “onlarca yıl” üzere tabirlerle yalnızca Cumhuriyet devriyle sınırlanmak isteniyor. Meğer tarihçiler ve toplumsal bilimciler, Alevilerin asıl zulme Osmanlı periyodunda, bilhassa de 1514 Çaldıran Savaşı ile birlikte ve sonrası maruz kaldığını açıkça belirtmektedir.
Saray’a hizmet eden bu şahısların Alevi kimliğine sahip olmalarına karşın, Aleviliği cumhuriyetle hesaplaşmak üzere makus niyetli bir emel için kullanmaya kalkışması dikkat caziptir.
Aleviliği siyasi iktidarın çıkarları için bir araç haline getiren ve cumhuriyetle hesaplaşmayı hedefleyen bu rapor, her istikametten çelişkili ve şaşırtıcıdır. Hem Alevi kimliği taşıyıp hem de cumhuriyet zıddı bir rapor hazırlamak, bu bireylerin kendi toplumlarına ve tarihine ne kadar yabancılaştığını gösteriyor.
Alevilerin cumhuriyetle olan barışçıl bağlantısını kimse düşmanlığa çeviremez. Bu çeşit teşebbüsler, Alevi toplumunun cumhuriyete olan güçlü bağlılığını bir defa daha kanıtlamaktadır.
SÖZDE EŞİT YURTTAŞLIK
Raporda bahsedilen “Anayasal eşit yurttaşlık” prensibi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 10. unsuruyla çelişiyor. Anayasamızın ilgili hususu, “Herkes, lisan, ırk, renk, cinsiyet, siyasi niyet, felsefi inanç, din, mezhep ve gibisi sebeplerle ayrım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir” kararını içerse de, ne yazık ki bu prensip AKP’nin 23 yıllık iktidarı da dahil olmak üzere, hiçbir siyasi iktidar tarafından bugüne kadar tam olarak uygulanmamıştır.
Raporda bahsedilen ‘Kamuda Ayrımcılık Yasası’ ve Alevilere yönelik özel bir düzenleme yapılması önerisi, büyük bir yanılgı içeriyor. Ey gafiller, kamudaki ayrımcılık sorunu maddelerden değil, direkt AKP’nin siyasi tercihlerinden kaynaklanmaktadır. Çünkü maddelerimizde ‘ayrımcılık’ zati bir kabahattir.
Ayrıca, Alevilere yönelik nefret kabahatlerinin önlenmesi için yeni bir yasa çıkarılması gerektiği önerisi de benzeri bir halde gerçeklikten uzaktır. Zira nefret hatalarına ait maddelerimiz aslında yürürlüktedir.
DİYANET’İN ALEVİ VERSİYONU
Raporun en dikkat cazip önerisi, Diyanet İşleri Başkanlığı’nın bir gibisi olan “Alevi-Bektaşi İnanç Başkanlığı” kurulması. Bu, adeta bir “Alevi Diyaneti” oluşturma teşebbüsüdür. Bu yeni kurum, cemevlerinin yönetiminden dedelerin atanmasına kadar birçok alanda yetkili kılınarak Alevi toplumunu devlet denetimine almayı hedefliyor.
Raporda, bu yapının “özerk bütçeli bir kamu hükmî kişiliği” olması savunulsa da, bu teklif Alevilik inancının temel prensiplerine büsbütün karşıttır. Bir DİB gibisi kurumun, Alevi inanç kıymetlerinin uygulanmasını sağlaması mümkün değildir. Bu teşebbüs, Alevi inancının özerkliğini ortadan kaldırmaya yönelik aleni bir tavırdır.
İBADETE MÜDAHALE GİRİŞİMİ
Raporda yer alan “Başkanlık vazife alanına giren bahislerde… düzenleyici işlemler yapma yetkisine sahiptir” sözü, Alevi inancına açık bir müdahale sinyali veriyor. Bu başkanlığın, cemevlerinin tertibi, ibadet formu ve içeriğine kadar her alanda kelam sahibi olacağı anlaşılıyor. Ayrıyeten, cemevlerine işçi atamalarının Cumhurbaşkanlığı onayıyla yapılması ve mülkiyet düzenlemelerinin devlet eliyle yürütülmesi de bu denetim uğraşının bir kesimidir.
Bu rapor, çeşitli yasal değişiklikler önerirken asıl hedefini sinsi bir halde gizliyor: “Tekke ve Zaviyelerle Türbelerin Seddine ve Türbedarlıklar ile Bir Kadro Unvanların Men ve İlgasına Dair Kanun”un değiştirilmesi… Siyasal İslamcı görüşler doğrultusunda raporu hazırlayan şahıslar, irticacı ve selefi tarikatların bile değiştirilmesini teklif bile edemeyeceği bu maddeyi, “Alevilerin talebi” olarak sunuyor. Halbuki bu yasa, Türkiye’de cemaat ve tarikatları yasaklayan temel bir karardır.
ALEVİLERE ÖZEL HUKUK SAÇMALIĞI
Raporda “Ayrımcılığın Önlenmesi Yasası”na sığınılarak dinci-irticacı tarikatların önünün açılması hedefleniyor. Aleviler, şahsen AKP hükümetleri periyodunda kamu kurumlarından zorbalıkla dışlandıkları halde, rapor bu sorunu yasal düzenlemelerle ilgiliymiş üzere gösteriyor. Meğer Aleviler, kendilerine özel bir hukuk değil, sırf liyakat talep ediyorlar.
Kısacası, bu raporu hazırlayanlar, kifayetsiz muhterislerden (*) ibaret. Maddelerimizde hata olan ayrımcılık ve nefret hatalarını, güya yasalar müsaade vermiyormuş üzere sunarak İslamo-faşist AKP’nin uygulamadığı her şeyi çarpıtmaya çalışıyorlar.
(*) Kifayetsiz muhteris: Bir işi yapabilmek için gerekli bilgi ve yeterliliğe sahip olmadığı halde, o işi yapabilmek için her şeyi yapabilecek kişi.
