Ankara’daki Gaziler Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde 5 yıldır misyon yapan 25 yıllık hemşire Sibel Gürbüz, tedavi gören hastalara yalnızca tıbbi bakım sunmakla kalmıyor, söylediği türkülerle onların yine konuşmasına, hayata tutunmasına da yardımcı oluyor.
Küçüklüğünden bu yana müziğe ilgisi olan Gürbüz, konuşma yetisini kaybeden hastalarla müzikler ve türküler eşliğinde irtibat kurarak, onların yine konuşmalarına katkı sağlıyor. Sibel Gürbüz, gaziler başta olmak üzere depremzedelere ve beyin hasarı sonrası tedavi gören hastaların ruh halini yükseltmek ve güzelleşme süreçlerine katkıda bulunmak gayesiyle müziği bir irtibat aracı olarak kullanıyor.
“ONLARIN LİSANINDAN ÂLÂ ANLAMAK GEREKİYOR”
Gürbüz, meslek hayatında ağır bakım ve acil servislerde çalıştığını lakin rehabilitasyonda çalışmanın farklı bir yeri olduğunu belirterek, şöyle konuştu:
“Rehabilitasyon; hastaların daha çok ilgiye, şefkate gereksinimi duyduğu, işi yüreğinizle yapmanız gereken bir kısım. Empatiyle, sevgiyle yaklaşmak gerekiyor burada hastalara. Onların lisanından yeterli anlamak gerekiyor. Ben kendi hayatımda da müzikleri, türküleri çok severim. Buradaki hastalarımız genelde çok uzun mühlet hastanede yatıyorlar. Aylarca burada kalıp, hastane işçisinden diğer kimseyle diyalog içinde olmadıkları oluyor. Bu türlü bir durumda ben onların gücü yükselsin diye her vakit odalarına bu türlü müzik, türkü söyleyerek giriyorum. İsimlerine uygun müzikler, türküler varsa çabucak onları görür görmez o müzikleri söylemeye başlıyorum. Onlar da bana eşlik ediyorlar.”
“BURADA AİLELERİN DE HAYATI ÇOK DEĞİŞİYOR”
Sibel Gürbüz, beyin hasarı alan hastaları da olduğunu tabir ederek, şöyle dedi:
“Yani konuşamıyor bu hastalar ancak beynimizin konuşma merkeziyle müzik, türkü, melodi merkezi farklı yerlerde olduğu için benimle birlikte türkü söyleyebiliyorlar. Söz çıktısı konuşarak yok lakin ben bir iki üçü saydıramıyorsam hastaya ‘Bir mumdur, iki mumdur’ formunda sayı saydırabiliyorum. Burada ailelerin de hayatı çok değişiyor. Yalnızca hastalar değil yani hasta yakınlarıyla, onlara bakan refakatçilerle iletişim içinde olmak da çok kıymetli. Bu hem insan olarak benim ruhumu, gönlümü besliyor hem de insanlara küçücük dokunabiliyorsam, işte buradan çıkıp gittiklerinde ‘Bir türkücü hemşire hanım vardı, bize şöyle türküler söylüyordu’ diyebiliyorlarsa ne keyifli bana.”
”BEN MÜZİK SÖYLEDİĞİM VAKİT BANA EŞLİK ETMEYE ÇALIŞIYORLAR”
Gürbüz, burada çalışmaya başladığı birinci yıl konuşamayan bir hastayla müzik ile bağlantı kurduğunu anlatarak, “Bir anda hastada söz çıktısı olmaya başladı. Sonra müziğin devamını söyledikçe o bana eşlik etmeye başladı. Yani beşerler konuşamıyor lakin ben müzik söylediğim vakit bana eşlik etmeye çalışıyorlar. Kimi hastalarımız konuşamıyor ancak şiir üzere söylüyor. Melodi çıkartamıyor. Birtakımı ses çıkartamıyor, melodi çıkartıyor” sözlerini kullandı.
“SAĞLIK KESİMİNİN DEĞERLİ BİR HALKASI HEMŞİRELERDİR”
Ardından 12 Mayıs Hemşireler Günü’ne dikkat çeken Sibel Gürbüz, hemşireliğin çok kutsal bir meslek olduğunu söyleyerek, şöyle konuştu:
“Ben insanları da bütün canlıları da çok sevdiğim için bu mesleği seçtim. Yani bir canlının hayatına en düzgün nasıl dokunabilir, nasıl yararım olur diye seçtim bu mesleği. Sıhhat dalının değerli bir halkası hemşirelerdir. Hemşirelik mesleği, yalnızca bilgi ve marifetle yapabilecek bir iş değil. Hemşirelik insanın yüreğini ortaya koyup yapabileceği bir iş. Bir kez sevgi dolu bir yüreğinizin olması lazım. Çelik üzere sinirlerinizin olması lazım. Yani yüreğimizin sevgi dolu olması lazım en kıymetlisi bu. Bir daha bu dünyaya gelsem yeniden hemşire olmak isterim. İyilik yapmak istiyorsanız, bu dünyada insanların gönlünde bir iz bırakmak istiyorsanız hemşirelik bence kusursuz bir meslek. Ben daima uygunluk güzeldir, yeterlilik güzelleştirir diyorum.”
