Esad’ın devrilmesini memnuniyetle karşıladı.
Emevi mescidinde şükür namazları kılındı.
Şam’da El Kaide’nin devamı HTŞ lideri Ahmet Şara’nın yönetimi ele alınmasını da destekledi.
Tabii süreç Suriye’de bitmedi.
ABD ve İsrail artık İran’la savaş yürütüyor.
ABD de İran’ın nükleer tesislerini vurarak İsrail-İran savaşına açıktan katılmış oldu.
Büyük Ortadoğu Projesi’nin (BOP) uygulaması olan bu sürecin Sykes-Picot mutabakatının da hayata geçirilmesi manası taşıdığını Türkiye geç fark etti.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, “Yeni bir Sykes-Picot sistemine müsaade vermeyiz” diyerek geç de olsa reaksiyon gösterdi.
Sykes-Picot mutabakatı, Birinci Dünya Savaşı’nda, İngiltere ve Fransa’nın Rusya’nın da bilgisinde imzaladıkları bâtın muahededir.
O vakit Osmanlı toprağı olan Irak’ın, Suriye’nin, Lübnan’ın, Ürdün’ün İngiltere ve Fransa ortasında paylaşılmasını öngörür.
Bu mutabakata nazaran Irak ve Lübnan İngiltere’ye, Suriye ve Ürdün Fransa’ya bırakılacaktı.
1916’da imzalanan bu saklı mutabakat 1917’de Rusya’da ihtilal olunca Rusya tarafından açığa vuruldu ve uygulanamadı.
Ardından Anadolu’nun paylaşılmasını öngören ve Vahdettin tarafından kabul edilen Sevr mutabakatı imzalandı.
Ancak Atatürk, başlattığı Kurtuluş Savaşı’yla Sykes-Picot mutabakatını da Sevr mutabakatını da tarihin çöplüğüne attı.
Kurtuluş Savaşı’nı zaferle sonuçlandırarak emperyalist ülkelere Lozan mutabakatını kabul ettirdi ve bugünkü hudutlarıyla çağdaş Türkiye Cumhuriyeti’ni kurdu.
Bugün ABD’nin Ankara Büyükelçisi Tom Barrack’ın Sykes-Picot muahedesinden kelam etmesi, Lozan’ı eleştirel bir yaklaşımla lisana getirmesi, terör örgütü PKK’nın kurucusu Abdullah Öcalan’ın Lozan öncesine atıf yapan açıklamaları elbette tesadüf değil.
Bu açıklamalar Skyes-Picot’da öngörüldüğü üzere ABD ve İsrail’in Irak’tan sonra Suriye’yi parçalamalarıyla, İran’ı da parçalamak üzere hava savaşı başlatmalarıyla yakından kontaklı.
Bu süreçte Sykes-Picot’un ve Sevr’in önündeki mahzur Lozan’dır.
Bu bilindiği için Barrack ve Öcalan, Lozan’dan, Lozan öncesinden kelam ediyorlar.
Kuzey Irak’tan sonra Suriye’nin kuzeydoğusunda da fiilen özerk bir bölge kuruldu.
PKK’nın Suriye kolu olan YPG, ABD tarafından eğitildi, donatıldı.
İsrail ve ABD’nin İran’a saldırması sonrasında PKK’nın İran kolu olan PJAK da özerk idare peşine düştü.
Bu süreç de tekrar ABD, İngiltere, Fransa’nın hamiliğinde sürüyor.
Türkiye Lozan’ın amaçta olduğunu, BOP’un Sykes-Picot’yla benzerliğini geç gördüğü için, bölgede İslamcı idarelerin kurulmasını istediği için süreçten mutluydu.
Ankara, ABD ve İsrail’in İran’a hücumlarına karşı yeni yeni yansılar veriyor, kınamalar yayımlıyor.
Dünya ise ABD ve İsrail’in saldırganlığını seyrediyor.
Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri Gutares’in cılız “endişeyle karşılıyoruz” açıklamaları dışında ortaya koyduğu bir tutum yok.
İngiltere, Fransa, Almanya durumdan mutlu.
Ankara, bu sürecin sonuçta Türkiye için de bir tehdit oluşturacağının şuuruyla hareket etmeli.
Uzun müddettir Suriye’den sonra İran’ın maksat olacağ,ı İran’dan sonra da sıranın Türkiye’ye geleceği istikametinde yorumlar yapılıyor.
Ankara bu yorumları dikkate almalı yeni Osmancılık hevesleri yerine süreci yanlışsız okuyup Lozan’ı muhafazanın kıymetini kavramalı.
