Gazze’da süreksiz barınma alanlarında yaşayan Filistinli çocuklar, Kurban Bayramı’na dair bildirilerini paylaştı. Beyt Hanun’dan Dima Naim Ömer Cabir, yaşadıkları zorlukları şöyle anlattı:
“Savaştan evvel yeni kıyafet alır, kurban keserdik. Artık ise hiçbir şey yapamıyoruz, daima göç etmek zorunda kalıyoruz. Aslında konutumuza dönmemiz gerekiyor. İnşallah hudut açılır da yiyecek ve içecek geçişine müsaade verilir ve biz de vatanımıza döneriz.”
Dima Naim ayrıyeten son günlerde yakınlarını kaybettiklerini ve uzun müddettir aile üyeleriyle görüşemediklerini söz etti.
‘NE KURBAN VAR NE BAYRAMLIK KIYAFET’
“Kurban Bayramı geldi lakin bayramın hiçbir tadı yok. Evvelce kurban keserdik, bayramdan evvel alışveriş yapardık, kurbanlıkları görmeye giderdik. Ne kurban var ne bayramlık kıyafet. Evvelce amcalarımıza, dedemizin konutuna masraf, et verirdik. Fakat artık maalesef hiçbir şey yok.”
‘BAYRAMDA YAŞAYAMIYORUZ AİLEMİZ ŞEHİT OLDU’
Ahmed el-Mısri, bayramın burukluğunu, “Bayram geliyor fakat biz artık o eski günlerdeki üzere bayramı yaşayamıyoruz. Ne harçlık var ne gezmeler.” kelamlarıyla lisana getirdi. Ayrıyeten ailesinden birçok kişiyi kaybettiklerini, bayramda ziyaret edecek yakınlarının kalmadığını ve nereye gideceklerini bilemediklerini tabir etti.
Bayramda yaşadıkları çaresizliği ise “Bizden göç etmemiz istendi. Nereye gidelim? Ne burada yer var ne öteki bir yerde. Bayramda herkes ailesine kavuşmak ister fakat bizim ailemiz şehit oldu” diyerek anlattı.
‘KİTAP OKUMAK, SALINCAKTA SALLANMAK İSTİYORUM’
13 yaşındaki Cuma el-Mısri’nin iletisi ise şu formda:
“Ateşkes istiyorum. Tavuk yiyelim, et yiyelim istiyorum. Bayram gelsin, kurabiye ve tatlı yapalım istiyorum. Kitap okumak, salıncakta sallanmak istiyorum. Lakin artık hiçbir şeyimiz yok. Allah’ım ateşkes olsun. Evvelden bayramda çok memnun olurduk.”
Esmahan Aşur, hasretini şöyle lisana getirdi:
“Kurban Bayramı geldi fakat biz okula sığınmış, yerimizden edilmiş durumdayız. Bayramı hissetmiyoruz. Ne yemek var ne et. Ne okul var ne mesken. Kendi memleketimize dönüp bayramı yaşamak, et yemek, arkadaşlarımızla oynamak istiyoruz. Amcalarımızı, halalarımızı görmek, onlarla keyifli olmak istiyoruz.”
