İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı ve CHP’nin Cumhurbaşkanı Adayı Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması ile ülke genelinde başlaya hareketler çoğunla üniversite öğrencileri tarafından devam ettiriliyor.
Ankara’da 25 Nisan’da da emsal protestolardan biri gerçekleşti. Lakin üniversitelilerin aksiyonu polis müdahalesiyle karşı karşıya kaldı ve Konur Sokak’taki yürüyüşte 30 kişi gözaltına alındı. Gözaltına alınan öğrencilerden 4’ü ise tutuklandı.
TUTUKLAMA KARARINA PROTESTO
Ankara’daki Sakarya Caddesi’nde öğrenciler yine bir ortaya geldi. Öğrenciler bu defa de protestolar nedeniyle yapılan tutuklamaları protesto etmek için basın açıklaması yaptı.
Öğrenciler basın açıklaması sırasında “Gözaltılar, tutuklamalar, baskılar bizi yıldıramaz”, “Bu bu türlü gitmez, gençlik biat etmez” ve “AKP’den hesabı gençlik soracak” sloganları attı.
Öğrenciler ismine Mert Aldemir tarafından okunan basın açıklamasında şu sözler yer aldı:
“BASKININ KARŞISINDA BİRLİKTE DURUYORUZ”
“19 Mart’tan bu yana üniversite öğrencileri olarak, ülkenin dört bir yanında sırf bir reaksiyon değil bu düzenin gençliğe sunduğu geleceksizliğe karşı bir hayat talebiyle alanlardayız. Beyazıt’ta, ODTÜ’de, birçok yerleşkede yükselen bu itiraz, yalnızca bugüne değil, geleceğimize sahip çıkma davetidir. Bizler bu hareketlerde; yoksulluğun, işsizliğin, baskının ve güvencesizliğin karşısında birlikte duruyoruz. Bu sesin dalga dalga yayılması; gençliğin kelamını büyütmesinin ve ortak bir geleceği kurma iradesinin sonucudur.
“POLİSLER İKİ GÜN EVVEL DİĞER BİR ARKADAŞIMIZIN BURNUNU KIRMIŞTI”
Bu iradeye yönelen taarruzlar sadece türel değil, tıpkı vakitte fizikidir. 25 Nisan günü Ankara’da, kentin ortasında, tam da bu adaletsizlikleri teşhir eden 30 sıra arkadaşımız polis şiddetiyle gözaltına alındı. Basına yansıyan azap imgelerinin akabinde, Valilik kendilerini transfobik bir açıklamayla aklamaya çalıştı. Birebir polisler iki gün evvel öteki bir arkadaşımızın burnunu kırmıştı. Nezarethaneler, birer gözaltı yeri değil, direkt cezalandırma alanına çevrildi.
“HESAP SORACAK OLAN YENİDEN GENÇLİKTİR”
Arkadaşlarımız, hiçbir hukuksal desteği olmadan iki gün boyunca rehin tutuldu. Bizler bu tabloyu düzgün tanıyoruz: işkencecileri koruyan, hatalıyı aklayan bu tertipten hesap soracak olan yeniden gençliktir.
Bu süreçte, 27 Nisan tarihinde dört sıra arkadaşımız – Rojbin, Ozan, Taylan ve İbrahim – türel hiçbir münasebete dayanmayan halde tutuklandı. Münasebet açık: Her gün aksiyon yapmaları. Evet, arkadaşlarımız haklarını kullandıkları için gözaltına alındılar. Bu durum, gençliğin kamusal alandaki varlığını hata sayan, anayasal hakları keyfi biçimde sınırlayan bir yaklaşımın göstergesidir. İktidar, gençliğin kolektif gücünü bastırmak için hukuku bir araç olarak kullanıyor. Fakat her seferinde yanılıyor.
Çünkü bu dört arkadaşımız yalnız değil. Onların yürüttüğü uğraş, bu ülkede milyonlarca gencin ortak derdidir. Geleceğimizin belirsizleşmesine, kamusal alanların baskı altına alınmasına, üniversitelerin bilimsel ve özerk birer ortam olmaktan çıkarılmasına karşı ses çıkarmak herkesin hakkıdır. Bugün aksiyon yapanlar sadece kendileri için değil, bu ülkenin eşit ve özgür yarınları için uğraş ediyor.
“ARKADAŞLARIMIZ KUYU TİPİ HAPİSHANELERE KONULMUŞLARDIR”
İşkenceler sırf meydanlarda değil, cezaevlerinde de sürdürülüyor. 24 Ocak’tan bu yana, SGDF’li arkadaşlarımız, hukuksuz bir siyasi kırım operasyonuyla tutsak ediliyor. Arkadaşlarımız, yalnızca tertibin baskılarına karşı direndikleri için, gün ışığı dahi görmeyen, gardiyan dahil hiçbir beşerle irtibat kurmalarına müsaade verilmeyen Kuyu tipi hapishanelere konulmuşlardır. Bu cezaevleri, insanlık onuruna ters, açık bir azap biçimidir. Kuyu tipi hapishaneler, toplumun vicdanına büyük bir taarruzdur ve azabın sistematik bir aracıdır. Kuyu tipi hapishaneler derhal kapatılmalıdır ve arkadaşlarımız derhal hür bırakılmalıdır.
“MEYDANLARIMIZI TERK ETMEYECEĞİZ”
Bu noktada, sırf fizikî özgürlük değil, birebir vakitte adalet çabasının de galip geleceğini biliyoruz. Kuyu tipi hapishanelerde uygulanan zulüm, yalnızca bir kaç arkadaşımızı değil, tüm halkı maksat almaktadır. Arkadaşlarımızın hür bırakılması, sırf onların hakları için değil, tüm toplumsal bir özgürlük uğraşının zaferi olacaktır.
Faşist baskıların gerisi arkası kesilmezken bu sabah da birçok kentte Taksim iradesini yükselten devrimcilere yönelik mesken baskınlarıyla uyandık. İktidar, toplumda yükselen direnişi, yıldırma siyasetleriyle bastırmaya çalışmakta ve bu yolda uydurma münasebetlere başvurmaktan vazgeçmemektedir. Mesken baskınları hukuksuzdur, gözaltına alınan yoldaşlarımız derhal özgür bırakılmalıdır. 1 Mayıs bizimdir, Taksim bizimdir. Meydanlarımızı terk etmeyeceğiz.
“YOKSULLUĞU VE ŞİDDETİ GÖRÜNÜR KILMAK BİR ‘SUÇ’ DEĞİLDİR”
Üniversitelilerin sesini kısmaya çalışanlar, gözaltı ve tutuklamalarla bizleri korkutabileceklerini düşünüyor. Halbuki biz her seferinde daha fazla dayanışmayla yan yana geliyoruz. Arkadaşlarımızın tutuklanması, yalnızca onların değil, tüm gençliğin haklarına yönelik bir müdahaledir. Bu nedenle bu süreci sadece bir ‘hukuki mesele’ olarak değil, gençliğin demokratik haklarını savunma gayretinin bir modülü olarak görüyoruz.
Biliyoruz ki bu tertibin ortaya çıkardığı eşitsizlikleri, yoksulluğu ve şiddeti görünür kılmak bir ‘suç’ değildir. Hata olan; bu gerçekliklerin üzerini örtmek, eleştirenleri cezalandırmak ve hakları yok saymaktır. Gençliğin kelamını bastırmaya çalışanlara karşı cevabımız açık: Buradayız, birlikteyiz ve geri adım atmayacağız.
“ARKADAŞLARIMIZI DERHAL HÜR BIRAKIN”
Bugün meydanlarda karşılarına çıkanlar, zelzelede kayıtsız kalınmasına, bayan cinayetlerine, işsizliğe, barınma krizine ve tabiat talanına karşı da ses çıkaranlardır. Arkadaşlarımız, bu problemlerin sorumlularını teşhir eden, tahlil talep eden ve birlikte uğraş eden şahıslardır. Bu yüzden tutuklandılar. Ve tam da bu yüzden yalnız değiller.
Mücadelemiz; toplumun gereksinimlerini önceleyen bir akademi için, eşit bir ömür için, herkesin kelam hakkı olduğu bir toplum için sürecek. Kampüslerimizin yine inşası, omurlarımızın teminatta olması ve arkadaşlarımızın hür bırakılması için gayrete devam edeceğiz. Bizler; Rojbin’in, Ozan’ın, Taylan’ın, İbrahim’in ve başka tüm devrimci tutsakların yanındayız. Bu dava yalnızca onların değil, hepimizin davasıdır. Arkadaşlarımız hür bırakılana kadar, haklarımız tanınana kadar, biz buradayız. Arkadaşlarımız derhal hür bırakılsın.”
