Aydın’ın Bozdoğan ilçesi Alamut Mahallesi’nde eşiyle birlikte hayvancılıkla uğraşan Burcu Kaya, ineklerine çocukları üzere baktıklarını lakin masrafların her geçen gün arttığını söyledi. Yem fiyatlarının daima arttığını lakin süt fiyatlarının yerinde saydığını vurgulayan Kaya
“GELİRİMİZ ÇOK DÜŞÜK, MAZOT FİYATLARI ÇOK YÜKSEK”
Süt fiyatları ile yem fiyatları ortasında denklik sağlanmadığını tabir eden Kaya, şöyle konuştu:
“Çiftçilik yapıyoruz. Kendi üretimimizi kendimiz gerçekleştiriyoruz. İneklerimize de kendimiz baktığımız için süt için kullandığımız yem parası, süt parasını karşılamıyor. Gelirimiz çok düşük, mazot fiyatları çok yüksek. İneklerimize kendi çocuklarımız üzere bakıyoruz, severek büyütüyoruz. Ancak bir kilo yemle bir kilo süt ortasında denklik sağlanamıyor. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. “Süt fiyatına artırım geliyor” diyorlar ancak artırımdan evvel yem fiyatları artıyor. Süt fiyatları sabit kalıyor. Üretici kazanmıyor. Bunun bir an evvel tahlile kavuşmasını istiyoruz. Günlük ortalama 200 kilo süt elde ediyoruz; sabah 100 kilo, akşam 100 kilo. Ucu ucuna denk geliyor. Kendi emeğimizi saymazsak lakin başa baş. Süt parasıyla yem ve ot masraflarını karşılamaya çalışıyoruz. Daima bir döngü içerisindeyiz.”
“OLSA DA ÇOK DEĞERLİ, MİNİMUM FİYATTAN FAZLA”
“Hayvanlarımızı bölüme gönderemiyoruz zira öteki hiçbir gelirimiz yok” diyen Kaya, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Sadece inekçilik yapıyoruz. İnek ve süt parasıyla geçiniyoruz. Bir buzağı satarsak, işte o vakit biraz karımız oluyor. Bu türlü giderse hayvanlarımızı vakitle bitireceğiz. Öbür bir seçeneğimiz yok. Elimizden geldiğince hayvancılığı sürdürmeye çalışıyoruz. Mesela bir bakıcı tutmak istesek, yok. Olsa da çok kıymetli, minimum fiyattan fazla. Oğlum okula gidiyor, okuldan gelince bize yardım ediyor. Ancak ileride ona bu işi tavsiye etmem. Bu işi yapan diğer kimsemiz yok. Daima birlikte uğraş gösteriyoruz. Çok yoruluyoruz, çok vaktimiz heba oluyor. Hastalığımızda bile mecburen hayvanların yanına inmek zorunda kalıyoruz. Her durumda bir mecburiyet var. Şayet oğlum memur olsa, çok daha düzgün olur. En azından hafta sonu tatili olur, rahat eder. Rezil olmaz. Onun rahat etmesini istiyorum.”
“KENDİ İMKANLARIMIZLA TEDAVİLERİNİ YAPMAYA ÇALIŞIYORUZ”
Veteriner maliyetlerini de karşılayamadıklarını söyleyen Kaya, “Veteriner maliyetleri çok yüksek. Genelde ilaçlarını kendimiz alıyoruz. Meskende kendi imkanlarımızla tedavilerini yapmaya çalışıyoruz. Yapamadığımızda, tedavi edemediğimizde veteriner çağırıyoruz. Tohumlamaları ekseriyetle veteriner yapıyor. Onun dışında her işi eşimle ben yapıyoruz” dedi.
“ET YÜKSELMESİN DİYE DIŞARIDAN DAİMA İTHALAT YAPILIYOR”
Aynı mahalleden Ata Pehlivan da devletin et fiyatlarını denetim altında tutmak için yurt dışından daima hayvan ve et ithal ettiğini söyledi. Lakin süt üreticisinin göz arkası edildiğini belirten Pehlivan, “Firmalar, sütümüzü en az parayla almaya çalışıyor. Söyledikleri fiyatı bile vermiyorlar. 15 liraya bile almıyorlar; 14,5-15 lira ortasında. Ancak ete nasıl müdahale ediliyor? Et yükselmesin diye dışarıdan daima ithalat yapılıyor. Pekala, süt neden yüksekten alınmıyor? Bir çuval yem 700 lira. Bu yemle nasıl üretim yapacağız? Diyoruz ki tamam, sütü ucuz alın lakin yemi de bize ucuz verin ya da yem dayanağı verin” halinde konuştu.
“EMEKLİ MAAŞIYLA KURBAN KESMEK ARTIK HAYAL OLDU”
Artan maliyetlerin kurbanlık alımını da zorlaştırdığını söyleyen Pehlivan, “Kuzu fiyatı 15-20 bin lirayı buldu. Emekli maaşıyla kurban kesmek artık hayal oldu. Lakin bu durumun hatalısı üretici değil. Masraflar çok yüksek. Satıcı da kazanmıyor” dedi.
