İktidarın yakın gazetesi Yeni Şafak’ın muharriri Yusuf Kaplan, “Bu millet anayasasını yapamayacak mı?” başlıklı köşe yazısında Türkiye’nin kendi anayasasını yapamadığını argüman ederek laikliği tasma olarak nitelendirip mevcut Anayasa’yı maksat aldı.
YUSUF KAPLAN 30 AĞUSTOS’TA ZEHRİNİ KUSTU!
Türk milletinin acınası bir halde olduğunu argüman eden Kaplan “Bin yıl dünya tarihini yapan bir toplumun hâl-i pür melâline bakın, bu millet köle mi? Laiklik, gerçekliği fizik gerçekliğe indirgeyen, metafiziği yok sayan, dünyayı kutsayan bir barbarlık biçimidir” dedi.
“Laikçilik tasması, bizi durdurmak, tarihî yürüyüşümüzü bitirmek için boynumuza geçirildi” diyen Kaplan, mevcut Anayasa’nın milleti köle yaptığı savını sürdürerek “Değiştirilmesi bile teklif edilemeyen bir pranga!” dedi.
Vatana ihanet nedeniyle idam edilen İskilipli Atıf’ın asılmasından da laikliği hatalı bulan Kaplan, laiklik ismine cinayetler işlendiğini sav etti.
HIZINI ALAMADI KENDİ CENAHINA DA HAKARETLER YAĞDIRDI
Laikliği savunanlara hakaret etmekten de geri durmayan Kaplan, kendisine yakın gördüğü bölümün de savunmaya geçtiğini söz ederek “Hâl böyleyken, laikliğin özgürlük olduğunu söyleyen ya salaktır ya da asalak!” dedi.
Yusuf Kaplan’ın yazısı şu halde:
“İnsanlığa barış yurdu armağan edecek model bizde lakin biz, boynumuza geçirilen Laikçilik tasmasını çıkarıp atmak yerine, bu tasma’ya güzellemeler diziyoruz!
Üstelik de laikliğin ‘tartışılmaz üniversal özgürlük modeli olduğunu'(!) bu ülkenin İslâmî bölümleri savunur hâle geldiler!
Laikliğin, özgürlükle özdeş olmadığını, ‘özgürlükleri değil imtiyazları artırdığını’ Braudel’den MacNeill’e kadar büyük tarihçiler göstermediler mi?
Hâl böyleyken, laikliğin özgürlük olduğunu söyleyen ya salaktır ya da asalak!
Laiklik nereye özgürlük getirmiş, biri çıksın söylesin?
Laiklik, gerçekliği fizik gerçekliğe indirgeyen, metafiziği yok sayan, dünyayı kutsayan bir barbarlık biçimidir, ontolojik şiddettir, varlığın sistemini alt üst ettiği için, büyük düşünür Hegel’in bam telinden yakalayan tabiriyle.
Bu barbarlık biçiminden, insanlığı, yeniden Hegel’in sözüyle, İslâm kurtarmıştır: İslâm, hakikati parçalamamış, hayatı ve hakikati bir bütün olarak kavramış, hiçbir varlığı, inancı, inanç ve toplum kısmını dışlamamış, -toplumun sistemini ve huzur ortamını bozmadıkları sürece- herkese hayat hakkı tanımıştır.
Unutmayalım:
Laikçilik tasması, bizi durdurmak, tarihî yürüyüşümüzü bitirmek için boynumuza geçirildi.
Ama boşuna yoruyorlar bu aziz milleti! Bu prangaları sabırla kıracak bu saf millet!
Oysa, Batılı laik ülkelerin anayasaları İncil’e vurgu yapar. Lakin kelamım ona bu Müslüman ülkenin anayasası; İslâm’ı dışlar, laikliği kutsar.
Hâlâ darbe anayasası değiştirilemiyor, düşünün artık!
Bu ülkede bütün cinayetler laikçilik ismine işlenmedi mi?
Binlerce İskilipli Atıf, laikçilik ismine asılmadı mı?
Bütün darbeler laikçilik ismine yapılmadı mı?
Laikçilik, bu toplumun yine tarihî bir yürüyüşe geçmesinin önündeki en büyük takozdur.
Değiştirilmesi bile teklif edilemeyen bir pranga!
Bu millet köle mi yahu?”
